Goede voornemens en blauwe olifanten

Oké.

Welke blauwe olifanten heb jij in het jeugdwerk in de kerk? En hoe verander je dat?

Dat wat je aandacht geeft groeit. Dat kan een probleem zijn, een gewoonte, een relatie, een gevoel, een gedachte. Voorbeeldje: Ik zie dat een gedeelte van de tieners niet naar jeugdavonden komt, maar ik weet dat ze wel naar interkerkelijke avonden gaan. Dan ben ik geneigd te denken: ik moet zorgen dat ik de interkerkelijke club niet als concurrent zie. Ik moet zorgen dat ouders er niet op aan kijk dat ze hun kind wel naar de interkerkelijke club laten gaan en niet naar de jeugdvereniging. Ik moet de tieners zo gauw mogelijk weer terugkrijgen.

Deze voornemens zijn gedoemd te mislukken. Want je denkt jezelf vast en je legt de nadruk op ‘niet’ en, zoals gezegd, onze hersenen snappen het woordje ‘niet’ niet zo goed. De negatieve formulering van onze voornemens maakt dat we onszelf vast denken. Ook willen we dingen die buiten onze invloedsfeer liggen. Kortom: daar verspil je je tijd en energie mee. En dat heeft z’n weerslag op de overige werkzaamheden, zoals betrokken zijn op tieners die wel komen op de jeugdavonden en mooie plannen maken voor de toekomst.

Laten we in het kerkelijk jeugdwerk goede voornemens blijven houden en zorgen dat het geen blauwe olifanten worden. Bijvoorbeeld zo:

• Blijf dromen
• Formuleer je goede voornemens positief
• Zorg dat het een gedeeld goed voornemen is (door Kerkenraad, jeugdraad, ouders en jeugd en jou) en dat het niet alleen bij jou ligt.
• Wanneer je plannen maakt, blijf in de uitvoering realistische doelen stellen.
• Zorg dat je een sparringpartner hebt bij wie je frustraties kunt uiten en die je helpt om je energie op een positieve manier in te zetten.
• Bel eens met Kerkpunt wanneer je tegen blauwe olifanten aanloopt in het kerkelijk jeugdwerk.