Wanneer je je eigen stijl van evangeliseren wilt ontdekken kun je het bijvoorbeeld deze test doen. De test geeft iets weer van waar jij je het meeste bij thuis voelt…in relatie en contact met mensen. En wat jouw ‘natuurlijke manier is’ waarop je als christen een ander mens iets van God laat zien of ontdekken.

Welke stijlen zijn er?

Als christen kun je onderzoeken ‘Hoe heeft God me gemaakt?’ en ‘Hoe kan ik me inpassen in zijn plannen?’ Christenen zijn bedoeld als licht op een berg. Maar geen lamp is hetzelfde… gelukkig niet! Elke lamp heeft z’n eigen karakter en z’n eigen verlichtingsgebied.

In onze online test kun je jouw evangelisatiestijl(en) ontdekken. Als het goed is, zie je welke stijlen het meest bij jou passen… en kun je daarna kiezen hoe je die gave en stijl zo goed mogelijk in kan zetten.

Daarnaast denk je na over jezelf en je ervaringen… wanneer voel jij je op je gemak met mensen? Wat doe je dan? Wat straal je uit? Waar ben je goed in. Bespreek dat ook eens met iemand die jouw goed kent! Daarnaast kun je over elke stijl meer informatie en voorbeelden vinden op onze site! Lees eens wat meer over wat jou uniek maakt!

De resultaten van de test en van je nadenken voeg je bij elkaar: beschrijven ze jou? Dan weet je iets meer over hoe God je op een heel natuurlijke, bij jou persoonlijk passende manier kan gebruiken voor zijn werk. Dat is de kracht van je stijl kennen. Je vervolgens daar ook mee inzetten… dat is die kracht ook gebruiken!

Als groep kun je afspreken allemaal persoonlijk de test te doen en de resultaatmail te bespreken op een gespreksavond. Je zult ontdekken dat sommige stijlen veel vaker aanwezig zijn dan andere. En .. ook leuk … een ander zal tegen je zeggen “zie je wel, dat is waarom…”

Typering:
zelfverzekerd, vrijmoedig, direct, gaat recht op het doel af, heeft duidelijke denkbeelden en sterke overtuigingen

Voorbeeldtekst:
1 Thes 4:1 en 2: Jullie moeten leven zoals God het wil. Ik heb jullie verteld hoe je dat moet doen, en jullie doen dat ook al. Maar het moet nog beter. Jullie kennen de regels die ik jullie in opdracht van de Heer Jezus gegeven heb.

Bijbels voorbeeld:
Petrus in Hand. 2. Petrus is op de Pinksterdag de woordvoerder van de apostelen. De juiste man op de juiste plaats. In niet mis te verstane bewoordingen laat hij de joden weten dat zij de Messias hebben gekruisigd en dat ze zich moeten bekeren en dat ze Hem moeten aanroepen om vergeving te vragen.

Typering:
heldere manier van spreken, goede luisteraar, open over het persoonlijke leven met zijn ups en downs, ziet overeenkomsten tussen de eigen ervaring en die van anderen

Voorbeeldtekst:
1 Joh. 1:3: Wij vertellen aan jullie wat we zelf gezien en gehoord hebben. Want we willen graag dat jullie bij ons gaan horen. Als jullie bij ons horen, dan horen jullie ook bij de Vader en bij zijn Zoon Jezus Christus

Bijbels voorbeeld:
de blinde man in Joh. 9. Deze man is vanaf zijn geboorte blind geweest, maar Jezus maakt hem gezond. Hij weigert in te gaan op theologische discussies (vers 25), maar vertelt intussen iedereen wat Jezus met hem heeft gedaan. Wat hij heeft meegemaakt, is meer dan de moeite waard om door te geven.

Typering:
geduldig, gericht op anderen, ziet de nood en vindt het fijn daar een oplossing voor te zoeken, geeft eerst door de daad blijk van liefde en daarna pas met het woord, hecht waarde aan onaanzienlijke taken

Tekst:
Matt. 5:16 Zo moeten ook jullie een licht zijn en schijnen voor alle mensen. Dan zien ze de goede dingen die jullie doen. En dan zullen ze jullie hemelse Vader eren.

Bijbels voorbeeld
Dorkas in Hd. 9. Deze vrouw had van alles gedaan voor de christelijke gemeente, maar ze werd ziek en ze stierf. De gemeente roept Petrus erbij en God gebruikt Petrus om haar weer uit de dood op te wekken, zodat ze door kon gaan met haar werk van dienstbetoon.

Typering:
analytisch, logisch, onderzoekend, houdt van debatteren, let meer op mensen dan op wat ze voelen

Tekst:
2 Kor. 11:6 Goed, ik heb niet geleerd om alles zo mooi te zeggen als anderen Maar kennis van de waarheid heb ik in ieder geval wel. En al die kennis heb ik ook aan jullie doorgegeven.

Bijbels voorbeeld:
Paulus in Hand. 17. Paulus ontmoet in Athene een groep filosofen. Hij gaat met hen in debat. Kennelijk heeft hij zich erg in hun denkbeelden verdiept, want hij komt met knappe argumenten, haakt in op een beeld dat die filosofen hebben van een onbekende God en werkt stap voor stap toe naar de enige ware God en de opgestane Here Jezus. Sommigen komen tot geloof, anderen haken af bij het verhaal van de opstanding.

Typering:
gemoedelijk, meelevend, fijngevoelig, op vriendschappen gericht, oog voor de mensen en hun noden

Tekst:
1 Kor. 9:22b: Ik pas me altijd aan, aan alle mensen met wie ik omga. En dan zijn er altijd wel een paar die gered zullen worden, omdat ze gaan geloven.

Bijbels voorbeeld
Matteüs (=Levi) in Lk. 5. Deze ex-tollenaar is tot geloof in Jezus gekomen en richt vervolgens een grote maaltijd aan voor zijn tollenaar-vrienden en brengt hen in contact met Jezus.

Typering:
gastvrij, overtuigend, ontmoet graag nieuwe mensen, gelooft in de dingen waar hij/zij bij betrokken is

Tekst
Lk. 14:23: Gelijkenis van het feest
De heer zei: ‘Ga naar de wegen buiten de stad en haal iedereen op die daar rondloopt. Zorg dat iedereen komt, want mijn huis moet vol worden

Bijbels voorbeeld
de Samaritaanse vrouw bij de bron in Joh. 4. Deze vrouw leidde een immoreel leven. Maar Jezus knoopt een gesprek met haar aan en laat haar ontdekken dat Hij de Messias is. Vervolgens trommelt die vrouw de stad bij elkaar en vertelt de mensen dat Jezus ‘haar heeft gezegd wat zij gedaan heeft’ (vers 39) en nodigt hen uit ook naar Jezus te gaan. Dat gebeurt en mensen komen tot geloof.

Voorbeelden van deze evangelisatiestijlen

Confronterend

Toen ik negentien jaar was, leefde ik er maar wat op los. ik ben opgegroeid in een christelijk gezin, had gelovige ouders, ging mijn leven lang trouw naar de kerk en was vertrouwd met de Bijbel. Maar jarenlang wilde ik de waarheid gewoon niet onder ogen zien. Ik zat op de middelbare school, genoot op mijn manier van het leven en wist mijn geweten voortdurend te sussen. Als bijbaantje verkocht ik stereoapparatuur in de beste elektronicazaak die onze stad rijk was. Een geweldig baantje, dat prima inspeelde op mijn verlangen om midden in de wereld te staan.

Het ironische van dit alles was dat ik de beest uithing met mijn collega’s, maar toch gewoon naar de kerk bleef gaan en zelfs met een paar christenen een bijbelstudiegroep bezocht. Ik leidde een dubbelleven en deed er alles aan om te voorkomen dat deze twee werelden met elkaar in botsing zouden komen. Maar op een dag gebeurde dat toch. Terry, een jongen die ik kende van school, kwam die dag de elektronicawinkel binnen.

Nadat we een tijdje over audioapparatuur hadden staan praten, veranderde hij abrupt van onderwerp: ‘Tussen twee haakjes, Mark, ik hoorde onlangs iets wat mij enorm verbaasde. Iemand vertelde me dat je afgelopen maandag een Bijbelstudie hebt bijgewoond bij iemand thuis.’ `Ja… nou, én?’ reageerde ik, mijn stekels recht overeind. `Wil dat zeggen dat je christen bent?’ vroeg hij. `Natuurlijk ben ik christen,’ zei ik, een beetje nerveus. ‘Hoe durf je me dat te vragen?’ `Nou,’ antwoordde Terry, en keek me verbaasd aan, ‘ik begrijp niet dat je jezelf christen noemt en tegelijkertijd de reputatie hebt van alles te doen wat niet bij christenen past’ — en vervolgens somde hij een heel lijstje van dat soort zaken op. `Ik ben gewoon een ontspannen christen!’ reageerde ik onverstoorbaar. Zonder met zijn ogen te knipperen, kaatste Terry de bal terug: ‘O ja? Weet je hoe ze zo iemand noemen? Een schijnheiliger.

Het zal u niet verbazen dat deze ‘ontspannen’ christen in eerste instantie behoorlijk verhit reageerde. Ik was woedend op Terry, maar hij had me wel aan het denken gezet — diep van binnen wist ik heel goed dat hij gelijk had! Na een paar dagen durfde ik de realiteit onder ogen te zien en kreeg ik oprecht berouw. De week daarna ging ik weer naar de Bijbelstudie. Na afloop beloofde ik de Heer dat ik Hem de rest van mijn leven zou volgen. Ik moet er niet aan denken wat er van mij zou zijn terechtgekomen zonder deze confronterende stijl van evangeliseren. Er zijn heel wat mensen zoals ik die het nodig hebben dat iemand hun in niet mis te verstane bewoordingen de waarheid onder de neus wrijft. Soms gaat een confronterende evangelist recht op zijn doel af, zoals Terry. Bij andere gelegenheden is de benadering misschien iets vriendelijker, maar zonder er doekjes om te winden, recht op de man af, zodat je er niet aan ontkomt na te denken en stelling te nemen.

Getuigend

Ik ben Lori

Ik ben geboren en opgegroeid in een gewoon gezin in New York. Mijn ouders waren lieve, hard werkende mensen. De middelbare school vormde een keerpunt in mijn Leven. Ik werkte mezelf voortdurend in de nesten en werd de schrik van de buurt. Mijn eerste vriendje heette Rob. Rob stal auto’s van de parkeerplaats, terwijl ik samen met een ander vriendje op de uitkijk stond. We hadden het gevoel dat we onoverwinnelijk waren, totdat Rob en ik op een avond door de politie op de hielen werden gezeten. Rob wilde hen van zich afschudden, wat uitliep op een ware autorace door twee steden, waarbij we auto’s en omheiningen raakten en uiteindelijk in een doodlopende straat terechtkwamen. Rob wist te ontkomen, zodat ik alle schuld in de schoenen geschoven kreeg.

Aan het begin van het nieuwe schooljaar was ik beroemd! Ik maakte deel uit van de populairste groep en begon te drinken om mijn angst en schuldgevoelens weg te spoelen. Mijn schoolresultaten kelderden drastisch, maar dat kon me niets meer schelen. Mijn ouders besloten naar California te verhuizen, in de hoop dat dit goed voor mij zou zijn! Maar tijdens de eerste schoolweek sloot ik me al aan bij een groep jongeren die alcohol en drugs gebruikten. Ik begon dagelijks wiet te roken, dronk me elke weekend een stuk in mijn kraag en begon uiteindelijk LSD en speed te gebruiken. En vanwege mijn gebrek aan zelfrespect, vluchtte ik van de ene verkeerde relatie in de andere, op zoek naar de liefde en de aandacht waarnaar ik zo intens verlangde.

Op mijn negentiende verjaardag ging ik, samen met een stel vrienden, naar San Pedro om een concert van ‘Grateful Dead’ bij te wonen. Vlak voordat we vertrokken, bezocht ik een vriend van me. Zijn vader was een overtuigd christen en hij vertelde me dat hij het geen prettig idee vond dat ik naar dat concert ging. Zijn bezorgdheid raakte me diep, maar ik zette mijn plannen toch door. Hij zei dat hij voor me zou bidden. Tijdens het concert nam ik een paar shots LSD. Even later bestormde de menigte het veld waar wij zaten. Het leek erop dat we onder de voet zouden worden gelopen, en ik was doodsbang. Een stem in mijn hoofd zei dat ik moest bidden. Overweldigd door emoties bad ik: ‘God, help me. Het spijt me zo!’ Op een of andere manier konden we het concert ongedeerd verlaten, en de volgende dag reed ik weer naar het huis van mijn vriend om hem te vertellen wat er was gebeurd. Zijn vader ging me voor in het zondaarsgebed, en op die dag nam ik Jezus Christus aan.

Maar in plaats van een nieuw leven te beginnen, had ik nog steeds buitenechtelijke seks, waardoor ik zwanger raakte. Mijn dochter, Cassie, werd vlak na mijn twintigste verjaardag geboren. Hoewel Cassie’s vader en ik problemen hadden, trouwden we toch. Ik geloofde werkelijk dat een huwelijk de oplossing zou zijn voor al mijn problemen, maar al snel gingen we uit elkaar. Mijn schuldgevoel werd daardoor nog groter. Toen ik op mezelf ging wonen, begon ik steeds meer alcohol en drugs te gebruiken. Ik vluchtte in korte, onbeduidende affaires, die uit niets anders bestonden dan feesten en seks. Ik rookte de hele dag wiet om overeind te blijven, en ’s avonds, als mijn dochtertje sliep, dronk ik mezelf bewusteloos. Op een dag ging ik naar de badkamer om mezelf een shot toe te dienen, toen ik een stem in mijn hoofd hoorde zeggen: `Wil je echt zo verder leven?’ lk riep uit: ‘God, ik kan niet stoppen. lk wil wel, maar ik kan het niet. Help me alstublieft.’

De volgende dag ging ik naar de Kerstnachtdienst hier in de Saddleback Church. lk was helemaal alleen, en ik huilde onafgebroken, terwijl dominee Rick Warren vertelde over Gods liefde. Het was bijna ongelooflijk om te horen dat God van me hield, ondanks alles. Dwars door mijn tranen been gaf ik God mijn hele leven — niet een deel, maar alles — en ik zei tegen Hem dat ik Hem voortaan wilde volgen. Tijdens dat kerstfeest ontving ik het allergrootste geschenk: Gods genade en vergeving. Het was een kleine stap in geloof, maar ik ben daardoor voorgoed veranderd. Op dat moment ervoer ik een gevoel van bevrijding en diepe vrede in mijn hart. Voor het eerst in mijn leven was ik overtuigd van Gods onvoorwaardelijke liefde voor mij. Al mijn obsessies verloren hun greep op mij, op het moment dat ik ze overgaf aan Gods genade en kracht.

Langzamerhand besefte ik dat mijn hemelse Vader werkelijk van mij hield, en dat Hij alle pijnlijke en schandelijke dingen die ik had gedaan, wilde wegnemen en veranderen, als ik het Hem zou vragen. Hij heeft ook mensen op mijn pad gebracht die me helpen bij mijn geestelijke groei. Maar de allergrootste zegen die ik heb ontvangen, is mijn relatie met Jezus Christus. Ik zou willen dat ik de juiste woorden kon vinden om u uit te leggen hoe dankbaar ik ben voor zijn liefde en genade. Door zijn onvoorwaardelijke liefde te aanvaarden, ben ik nu in staat anderen onvoorwaardelijk lief te hebben. En door zijn genade ben ik nu al drieënhalf jaar vrij van drugs en alcohol en leef ik een rein leven. U hebt misschien niet geworsteld met dezelfde problemen als ik, maar we zijn allemaal verwond, de een wat meer, de ander wat minder. Het heeft geen zin om die pijn te verbergen, wat het ook is. Als u voor het eerst in deze kerk bent, wil ik u zeggen dat u bier veilig bent. Hier vindt u liefde, aanvaarding, hulp en de genade die u nodig hebt. Daarom heeft God u hierheen geleid. Ik wil u daarom aansporen u niet langer te verzetten, maar Gods liefde te aanvaarden.

“Duizenden mensen die op dat moment in de kerk zaten, waren diep geraakt en velen konden hun tranen niet bedwingen. Coen Lori ging zitten, kreeg ze een warm applaus.

Dominee Rick Warren vervolgde de preek, waaraan hij voorafgaand aan Lori’s getuigenis begonnen was:”

Waarvoor schaamt u u het allermeest? Wat is uw geheime zonde, dat duistere geheim, die verkeerde keuze die u hebt gemaakt en waarvan u hoopt dat niemand er ooit achter komt? Ik denk dat het u te binnen schoot, zodra ik erover begon, en dat u onmiddellijk een stuk spanning voelde opkomen. Sommigen van u houden er een verkeerde levensstijl op na, die u maar niet kunt loslaten. Ook daarvoor is Gods genade toereikend! Geen therapie ter wereld, geen pil, geen boek, geen seminar kan de veranderingen teweegbrengen die Lori heeft doorgemaakt. Alleen Gods genade is daartoe in staat — en ook u hebt die genade nodig. God wil alles wegnemen, waarvoor u u schaamt. Hij wil u vergeven, uw zonden uitvagen en u opnieuw laten beginnen. Uw verleden is niet uw heden. U hoeft nooit meer zo te worden als u was. U mag opnieuw beginnen — een nieuw leven, een fris uiterlijk, een nieuwe liefde, samen met God. Dat alles staat u ter beschikking, zonder dat u er iets voor hoeft te doen. Het is een geschenk, dat u alleen maar hoeft aan te nemen.

Dienend

Een christen of een kerkelijke gemeenschap die onbaatzuch­tig en dienstbaar is, vormt een schril contrast met de hardheid van deze wereld. Dat gold in bijzondere mate voor de inspan­ningen van Dorkas, de vrouw in Handelingen 9, die kleren naaide als een daad van liefde in de naam van Christus. Haar dienstbaarheid riep vragen op bij de omstanders: `Waarom? Waarom doe je dit voor mij?’ De mensen konden niet meer om Gods liefde heen, als zij het tastbare bewijs daarvan in handen kregen.

God kon ook niet om Dorkas heen. Toen ze stierf, stuurde God een apostel om voor haar te bidden en haar op te wekken, zodat ze haar dienende bestaan kon voortzetten. God hechtte blijkbaar veel waarde aan haar tak van arbeid! Waarom? In elk geval omdat haar onbaatzuchtige bediening, samen met een helder christelijk getuigenis, een van de krachtigste evangeli­satie stijlen is. Deze benadering werkt meestal achter de schermen en het duurt vaak lang voordat ze geestelijk vrucht draagt, maar ze is tevens in staat mensen aan te raken die op geen en­kele andere wijze te bereiken zijn.

Intellectueel

`De vraag die we onszelf vanavond voorhouden, luidt als volgt: Als we het bewijs voor het atheïsme afwegen tegen het bewijs voor het christendom, naar welke kant slaat de weegschaal dan door?

Om een christelijk antwoord op deze vraag te ondersteu­nen, wil ik tijdens het debat van vanavond twee fundamentele standpunten verdedigen. Eén: Er bestaat geen afdoend bewijs dat het atheïsme de waarheid is. Twee: Er is voldoende en over­tuigend bewijs dat het christendom wel de waarheid is.

Laten we beginnen met mijn eerste stelling. Door te zeg­gen dat God niet bestaat, beweert iemand evengoed iets zeker te weten als met de stelling dat God wél bestaat. Dus als mijn tegenstander volhoudt dat het bewijs doorslaat in de richting van het atheïsme, zal hij met méér moeten komen dan alleen maar de bewering dat er geen afdoende bewijs is voor het be­staan van God. Hij moet bewijzen kunnen overleggen die Gods bestaan ontkennen.

Daarom heeft hij het bij het verkeerde eind, als hij beweert dat het atheïsme nergens aanspraak op maakt, en dus niets te verdedigen heeft. Atheïstische filosofen hebben eeuwenlang geprobeerd om het bestaan van God te weerleggen. Maar geen van hen is in staat gebleken overtuigende argumenten aan te voeren. In plaats van hen op dit punt aan te vallen, wacht ik liever hun antwoord af op de volgende vraag: Hoe kunt u be­wijzen dat het atheïsme de waarheid is?

Ik wil daarom doorgaan naar mijn tweede stelling. Er bestaat geldig en overtuigend bewijs dat het christendom de waarheid is, en vanavond wil ik vijf soorten bewijzen aanvoeren die het christelijke geloof grote geloofwaardigheid verschaffen, in te­genstelling tot het atheïsme…’

Na maanden van gebed, organisatie en publiciteit was het `Grote Debat’ eindelijk begonnen. De belangstelling voor dit debat was zo groot, dat de straten in de wijde omgeving van de kerk zo goed als ontoegankelijk waren. De Chicago Tribune had inmiddels al vier artikelen aan het gebeuren gewijd. Toen we een uur voor aanvang de deuren van het auditorium open­den, waren alle 4.554 zitplaatsen binnen zeven minuten bezet! We wezen de mensen vervolgens een plaats in aangrenzende vertrekken, waar grote videoschermen stonden opgesteld en konden zo in totaal 7.778 mensen herbergen. Bovendien luis­terden nog eens duizenden mensen in het hele land naar de live-uitzending, die met behulp van een satellietverbinding via de radio werd uitgezonden. Er waren zelfs twee verslag­gevers ter plaatse, die de radioluisteraars gedetailleerd verslag uitbrachten van het gebeuren!

Dr. William Lane Craig begon het debat met de uitdagende woorden die ik hierboven heb weergegeven. Hoewel de zaal tot de nok toe was gevuld met mensen, kon je een speld horen vallen — zo geboeid luisterde het publiek naar de argumenten en naar de uitkomst.

Deze gebeurtenis had veel weg van Handelingen 17, waar Paulus zijn intellectuele stijl van evangeliseren toepaste om de filosofen van Athene te confronteren met het evangelie van Je­zus Christus. Het was heerlijk om te horen hoe Bill Craig, net als de apostel Paulus, ‘de redeneringen en elke schans, die op­geworpen werd tegen de kennis van God, slechtte, elk bedenk­sel als krijgsgevangene bracht onder de gehoorzaamheid aan Christus’ (2 Korintiërs 10:5).

Aan het eind van de avond werd een stemming gehouden onder de toehoorders. Uiteindelijk vond zevenennegentig pro­cent van hen het bewijs vóór het bestaan van God sterker dan het bewijs van de tegenstander. Van degenen die op het stembiljet hadden aangegeven geen christen te zijn, vond een overweldigende meerderheid van tweeëntachtig procent dat het christendom dit debat had gewonnen. Van die groep beweerde zevenenveertig personen dat ze tegen het eind van de avond christen waren geworden!

Persoonlijk

Kleine groepen voor zoekers of belangstellenden zijn plaat­sen waar relaties kunnen ontstaan en groeien en waar geeste­lijke gesprekken gevoerd kunnen worden. Deze aanpak is ge­baseerd op het voorbeeld van Mattheüs, ook bekend als Levi, die zijn vroegere collega’s wilde bereiken. In Lucas 5:29 lezen we: `Levi richtte een grote maaltijd voor Hem (Jezus) aan in zijn huis, en er was een grote menigte tollenaars en anderen, die met hen aan tafel waren.’

Tussen de regels door leest u wat Mattheüs’ bedoeling was. Hij hernieuwde de relatie met zijn oude vrienden en bracht hen te­gelijkertijd in contact met Jezus en de andere discipelen. Later verdedigde Jezus deze persoonlijke aanpak tegenover de Farizeeën, toen Hij zei: `Zij, die gezond zijn, hebben geen geneesheer nodig, maar zij, die ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars, tot bekering’ (verzen 31-32).

Mattheüs wist wat u en ik weten — dat mensen het meest openstaan voor nieuwe ideeën in een vriendschappelijke sfeer en een vertrouwde omgeving. Daarom moedigen we onze mensen aan tijd vrij te maken voor het aangaan en onderhou­den van relaties met niet-christenen. We willen in navolging van Jezus `een vriend van zondaren’ worden.

Uitnodigend

Net als de andere stijlen van evangeliseren die we inmiddels hebben behandeld, vindt ook deze benadering haar oorsprong in de Bijbel. In Johannes 4 lezen we over de vrouw bij de bron die het geluk had Jezus daar aan te treffen. Ze was onderstebo­ven van alles wat Hij over haar achtergrond en levensstijl wist, en al snel besefte ze met een profeet van God te maken te heb­ben. Maar Hij wist haar pas echt van haar stuk te brengen met het nieuws dat Hij meer was dan een gewone profeet. Hij was de lang verwachte Messias!

Deze Samaritaanse vrouw liet er geen gras over groeien. Ze rende terug naar de stad en vertelde al haar vrienden — en ie­dereen die het maar horen wilde — wie ze zojuist had ontmoet. Vervolgens nodigde ze hen uit om mee te gaan naar de bron, in de hoop dat Jezus daar nog zou zijn en ze met eigen oren kon­den horen wat Hij te zeggen had. Ze gaven aan die uitnodiging gehoor, en door haar uitnodigende stijI van evangeliseren kwamen velen van hen tot geloof in Christus en ontstond er een gemeente in Samaria.

Ook D.L. Moody maakte gebruik van deze aanpak, kort nadat hij naar Chicago was verhuisd. Hieronder een gedeelte dat William R. Moody schreef over zijn vader:

Hij huurde een hele kerkbank af, en nam zich voor die elke zondag gevuld te zien. Hij nodigde jongemannen uit die werkeloos op straat rondhingen, pensiongasten die vroeg op waren en hij ging zelfs cafés binnen waar hij jonge dronkaards uitnodigde mee te gaan naar de kerk. Of het nu zijn nieuwe aanpak was, of de onweerstaanbare oprechtheid en vriendelijkheid van de jongeman, hij wist heel wat mensen over te halen een kerkdienst te bezoeken. William Moody wees erop dat zijn vader niet alleen zijn doelstelling bereik­te, maar al snel vier kerkbanken afhuurde, die hij zondag aan zondag wist te vullen met een vreemd scala aan gasten.