Verwachtingen
Wat voor antwoord verwacht ze eigenlijk van mij? Een snel of een eerlijk antwoord? Wat voor antwoord verwacht jij, als je iemand vraagt hoe het gaat? In hoeverre willen we nog ruimte maken om stil te staan bij wat er bij onszelf en bij de ander onder de oppervlakte echt speelt? Willen we de ander echt zien en durven we onszelf te laten zien?
Een goed gesprek
Nou is de supermarkt waarschijnlijk niet de meest geschikte plek voor een gesprek over zaken die er toe doen. Maar ik meen te zien dat het steeds moeilijker wordt om een goed gesprek met elkaar te voeren. Ik ben zo gewend aan vluchtigheid, snelheid en veelheid in contacten, in beelden en ervaringen. Wellicht mede door de invloed van sociale media. En ik zie dat ook bij mensen om mij heen.
Als ik een ander ontmoet bij een kop koffie, kan en wil ik dan dieper afsteken? Wil ik echt weten hoe het met de ander is? En wil de ander dat van mij weten? Kunnen jij en ik luisteren om de ander echt te horen? Lukt het dan om daarbij ons oordeel en onze interpretatie uit te stellen? Zodat we bij het verhaal van de ander blijven. En lukt het je om stil te staan bij jezelf en met de ander te delen wat er in jou gebeurt? Hebben we woorden om te vertellen hoe het echt met ons gaat? En durven we dat dan ook met anderen te delen?
Vertragen en verdragen
Dat vraagt om te vertragen en te verdragen in de ontmoeting en het gesprek met de ander. Vertragen om stil te staan bij wat er bij ons van binnen gebeurt en wat er in ons omgaat. Om te ervaren hoe het daar is en daar woorden bij te vinden. Vertragen om echt te luisteren naar de ander. En dat binnen te laten komen. En dan verdragen, als we iets aanraken bij onszelf of bij de ander wat verdrietig, pijnlijk of zwaar kan zijn.
De kern
Als ik de moed heb om daar te komen, bij mijzelf en bij de ander, dan raak ik het niveau van de ziel. En als ik daar met jou ben aanbeland dan kan het gesprek zomaar gaan over hoe we in alle omstandigheden onze weg met God gaan. Dat raakt ons hele leven. Ons leven op aarde en het leven daarna. Het raakt aan de eeuwigheid dus!
God is de maker van onze ziel. En op dat niveau wil Hij contact met ons hebben. Met jou en mij en ook met andere mensen. Jij en ik kunnen een ander helpen om zijn of haar weg met God te gaan. En de ander kan dat ook voor jou en mij betekenen.
De ziel is een kwetsbare en intieme plek. Wat zich daar afspeelt is niet altijd gezellig, makkelijk en fijn. Er is moed voor nodig om daar te komen. Bij mijzelf en bij de ander. Als het lukt om op zielsniveau verbinding te maken dan wordt mijn leven rijker en dieper. Want daar is God. Wanneer we in een gesprek samen, met God, op zielsniveau komen, dan zijn we als het ware in het heilige der heiligen.
Jezus
Wellicht denk je nu dat het heel ingewikkeld is om in je gesprek dieper af te steken. Jezus geeft een voorbeeld en laat zien dat het niet zo moeilijk is. Denk aan het verhaal van de Emmaüsgangers. Jezus stelt twee vragen; ‘waarover praten jullie?’ en ‘wat dan?’. En dan luistert hij met belangstelling en aandacht. Prediker en Jacobus geven ook aanwijzingen: Luisteren, goed luisteren en pas daarna vragen en praten.
Dus even terug naar de vraag aan het begin van deze blog: ‘Alles goed’? Wat is jouw antwoord?
Deze blog is geschreven door Christien de Ruyter. Bij Kerkpunt werken we op dit moment aan een aanbod voor het geloofsgesprek. Op een laagdrempelige manier. Wil jij op de hoogte blijven, of heb je nu al vragen? Abonneer je op onze nieuwsbrief of neem contact op met Christien.
