Hoe je denkt over ‘kind en avondmaal’ heeft alles te maken met je visie op geloven. Wanneer is geloof ‘goed genoeg’? Is ons geloof groter dan dat van een kind? Is er een bepaalde mate van kennis of volwassenheid in geloof nodig voordat je volledig kunt deelnemen aan alle aspecten van het kerkelijk leven? Wat zegt de Bijbel daar eigenlijk over?
Het heeft ook te maken met je visie op de plek van de jeugd in de kerk en met je visie op het avondmaal. Wat vier je daar eigenlijk? En voor wie heeft dat betekenis? Daarnaast sta je als kerk in een bepaalde traditie en vraag je je af welke waarden er zijn doorgegeven over dit onderwerp. Hebben kinderen nooit toegang tot het avondmaal gehad? Hoe heeft zich dit ontwikkeld?